19 Ноябр 2021

Тибқи нақшаи кории Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Гулистон дар толори муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №1-и маркази шаҳри Гулистон бо иштироки Мадинахон Салимзода, мудири бахши ҳифзи ҳуқуқи кӯдак дар вилояти Суғд, Рухшона Содиқзода, кор бо ноболиғони ШВКД шаҳри Гулистон, Матлуба Сатторова, сармутахассиси комиссия оид ба ҳифзи ҳуқуқи кӯдаки МИҲДи шаҳр бо хонандагон ва омӯзгорони муассисаи таълими вохӯрии судманд доир гардид.

Дар вохӯрӣ доир ба иҷрои уҳдадориҳои хонандагону волидон ҷиҳати таъмини риояи талаботи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» ва пешгирии ҷинояткорӣ аз ҷумла ғоратгарӣ, дуздӣ ва дигар ҳодисаҳои номатлуб, тарзи либоспўшии хонандагон ва шомил нашудан баҳњар гуна ҳизбу ҳаракатҳои экстремистӣ суханронӣ гардид. Зикр карда шуд, ки дар қисми дуюми моддаи 34-и  Констутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон омадааст, ки «Падару модар барои таълиму тарбияи фарзандон масъул мебошанд». Вазифаи падару модар муҳайё намудани шароити мусоид барои инкишофи мӯътадили  ҷисмонӣ ва руҳии фарзанд, таъмини шароити арзандаи зиндагӣ ва пеш аз ҳама масъулият барои пешгирӣ ва роҳ надодан ба тамоми амалҳои ношоистае, ки фарзандонашон метавонанд аз беаҳмиятии онҳо содир намоянд. Беҳуда нагуфтаанд, ки “Фарзанд азиз, одабаш аз он азизтар”.

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд” дуюми августи соли 2011 таҳти рақами №762, ки аз 6 боб ва 17 модда иборат аст, дар низоми қонунгузории Тоҷикистон аллакай мавқеи махсуси хешро пайдо кардааст. Фарзандон беҳтарин воситаи бақои оила ва сарчашмаи асосии хушбахтии мо мебошанд. Аз ин сабаб, барои тарбияи дурусти онҳо муҳити боварӣ ва эҳтироми ҳамдигариро фароҳам овардан зарур аст. Қонуни мазкур аз ҷониби дигар ба таърихи тамаддуни миллати тоҷик дар тӯли қарнҳо, ки ба масъалаи тарбияи фарзанд аҳамияти ҷиддӣ дода мешуд, алоқамандӣ дорад. Дар қисми якуми моддаи 18-и Эъломияи ҳуқуқи кӯдак сабт шудааст, ки «таъмини манфиатҳои кӯдак бояд мавзӯи асосии ғамхории волидайн бошад».

Фарзандон беҳтарин воситаи бақои оила ва сарчашмаи асосии хушбахтии мо мебошанд. Аз ин сабаб, барои тарбияи дурусти онҳо муҳити боварӣ ва эҳтироми ҳамдигариро фароҳам овардан зарур аст. Қонуни мазкур аз ҷониби дигар ба таърихи тамаддуни миллати тоҷик дар тӯли қарнҳо, ки ба масъалаи тарбияи фарзанд аҳамияти ҷиддӣ дода мешуд, алоқамандӣ дорад. Дар қисми якуми моддаи 18-и Эъломияи ҳуқуқи кӯдак сабт шудааст, ки «таъмини манфиатҳои кӯдак бояд мавзӯи асосии ғамхории волидайн бошад».

Дар рафти вохӯрӣ ҳамаи масъалаҳои зикргардида мавриди баррасӣ қарор дода шуда, бо хонандагон суҳбати озод ба роҳ монда шуд.