Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон рамзи «30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон»-ро тасдиқ намуданд

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз байни рамзҳои пешниҳоднамудаи рассомон, дизайнерон ва устодони Донишкадаи давлатии санъати тасвирӣ ва дизайни Тоҷикистон рамзи «30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон»-ро тасдиқ намуданд.

Рамзи мазкур дар шакли мудаввар таркиббандӣ шуда, давродаври он ба забонҳои тоҷикӣ ва англисӣ «Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон» ва рақамҳои «1991-2021» бо рангҳои зарҳалӣ навишта шудааст.

Дар қисми марказӣ рақами 30 бо ҳошияи зарҳалӣ бо истифода аз рангҳои парчами миллӣ ва дар қисми болои рақам яке аз рамзҳои давлатдории тоҷикон – тоҷ дар заминаи кӯҳҳои пурбарф ҷой дода шудааст.

Фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

ФАРМОНИ
ПРЕЗИДЕНТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Дар бораи аз вазифаи муовини
Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон
озод намудани Зокирзода М.З.

Мутобиқи моддаи 69 Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон фармон медиҳам:

1. Зокирзода Маҳмадтоир Зоир бо сабаби ба кори дигар гузаштанаш аз вазифаи муовини Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон озод карда шавад.
2. Фармони мазкур барои тасдиқ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод карда шавад.

АМАЛИ НАНГИНИ АСР

Терроризм  амали нангинест, ки ҷомеаи ҷаҳониро сахт ба ташвиш овардааст. Ҳамасола ҳазорон нафар одамони бегуноҳ аз амали террористон ҷонҳои азизи худро аз даст медиҳанд. Террористон ба ягон миллату дину мазҳаб мансуб набуда, онҳо амалҳоеро пиёда мекунанд, ки иборат аз куштору сӯхтор, инфиҷор ва даҳшатфиканист. Шӯрои амнияти Созмони Милали Муттаҳид бо сароҳат хотирнишон кардааст, ки дар ҳашт соли охир аз амалҳои террористӣ наздики чорсад ҳазор одам ҳалок ва беш аз як миллион одам ҷароҳат бардоштаанд.

Шинос намудани насли наврас бо симои террористон ва мафҳуми «террор» вазифаи мактабу ҷомеа мансуб меёбад. Шогирдон бояд донанд, ки террористон душманони ҳақиқии сулҳу озодӣ ва ваҳдати миллатҳои дунёанд. Амалҳое, ки онҳо иҷро мекунанд аз доираи ахлоқу одоби инсонӣ берун буда, ҷомеаи ҷаҳонӣ онро маҳкум менамояд.

ЭКСТРЕМИЗМ ПАДИДАИ МАХУФ

Дар замони муосир хатари ҷиддӣ  барои ҷомеаи ҷаҳонӣ ва  амнияти миллии ин ё он давлат, тақсимнопазирии ҳудуд, ҳуқуқҳои конститутсионӣ ва озодии шаҳрвандон зоҳиршавии экстремизм дар ин ё он шакл мебошад. Махсусан, экстремизм он вақт хавфнок аст, ки бо таҳти шиори динӣ баромад мекунад. Ин ба пайдошавӣ ва авҷ гирифтани низоъҳои байни этникӣ ва  байни мазҳабҳо оварда мерасонад.

Мақсади асосии экстремизми динӣ - ин эътирофи дини худ ҳамчун дини беҳтарин  ва саркӯб кардани  мазҳабҳои дигари динӣ, маҷбурсозии онҳо ба системаи эътиқоди динии худ мебошад. Аз ҳама экстремистони ашаддӣ барпо кардани давлати алоҳидаро мақсади худ мегузоранд, ки меъёрҳои ҳуқуқии он бо меъёрҳои динӣ барои ҳамаи аҳолӣ иваз мешавад. Экстремизми динӣ бисёр вақт бо фундаментализми динӣ алоқаманд аст, ки моҳияти он дар кӯшиши аз нав бавуҷудоварии асосҳои тамаддуни «худ», тоза намудани он аз навовариҳои бегона ва баргардонидани «симои ҳақиқӣ» иборат аст.