Ваҳдати миллӣ беҳтарин дастоварди миллати тоҷик дар таърихи муосири пурмоҷарову пурпечутоби ўст. Истиқлолият, озодӣ он вақт арзише хоҳанд дошт, ки он ҷо ваҳдати миллӣ бошад. Илму дониши мо, фарҳангу ҳунари мо, таърих ва гузаштаи пурифтихори мо танҳо ва танҳо бо иттиҳод, ваҳдати миллӣ арзиш доранд. Агар мо ваҳдати миллӣ надошта бошем, дар ин дунёи пурмоҷаро ояндаи миллӣ наметавонем дошта бошем.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз аҳамияти таърихии ваҳдат, ки кафили ҳифзи мардум аз парокандагист ёдовар шудаанд:
«Ваҳдат барои мо як воҷаи оддӣ нест, балки номаи тақдири мо, шарти пешрафти кишварамон ба сўи ояндаи ободу осуда ва муҳимтар аз ҳама, кафили сарҷамъию хушбахтии имрўзу ояндаи ҳалқамон аст».
Ба истиқболи Рўзи Ваҳдати миллӣ ва моҳи шарифи Рамазон ба 600 нафар ятимону бепарасторон, маъюбон, пирону барҷомондагон ва оилаҳои камбизоати шаҳр ёрии хайрияи Раиси шаҳри Гулистон Матлубахон Амонзода, расонда шуд. Ба табақаҳои ниёзманди аҳолӣ маводҳои озуқа аз қабили орд, биринҷ, равған ва монанди инҳо дастрас гардид.
Аз 14 то 16-уми июн дар зиёда аз 40 корхонаву ташкилот ва Ҷамоати шаҳракҳо бо иштироки намояндагони ҷомеаҳои меҳнатӣ хониши сиёсӣ дар мавзӯи «Ваҳдати миллӣ такмилбахши саодати халқ» баргузор гардид.
