Писарандари дурӯғгӯён - Муҳаммадиқболи Садриддин (Ҷавоб ва даъвати Баҳодур Саидов ба М.Садриддин: Тарс бузургтарин гуноҳ аст)

Соати 12:45-и 08-уми декабри соли 2018, дар сомонаи вафодораш Муҳаммадиқболи Садриддин аз гуфтаҳои банда Баҳодур Саидов, ки дар Олмон мебошам ва ба кӯри Юнус хуб маълум аст, иқтибос овардааст, ки  «ба ҳукумати Тоҷикистон маълум шуд, ки дигар мардуми ба дод омадаро наметавон аз ҳабсу зиндон тарсонд. Ин дафъа тавассути бо ном коршиноси сиёсӣ, Баҳодур Саидов таҳдид мекунад, ҳар кӣ дар тазоҳурот ширкат мекунад, террор мешавад. Диққат кунед ба ин сухани Баҳодур Саидов: “Мақсад аз роҳпаймоӣ чизи дигар аст. Дар ин роҳпаймоӣ наҳзатиёни ифротӣ нақша доранд, ба нооромӣ ва террор даст бизананд ва гуноҳи содиркардашонро ба ҷониби ҳукумат вогузор намоянд…”. Бале, ман Баҳодур Саидов, як тоҷики миёнаомориам, ватандӯстам,  оромиши миллатам ва ҳукфармоии фазои сулҳу суботро чун гавҳараки чашм зарур медонам, бо воситаҳои машруъ ҳифз менамоям,  давлатамро дӯст медорам. Ҳадафи шумо ифротиҳо, ки дар дили Аврупо ошӯб  ташкил карданӣ ҳастед, аз наздик мушоҳида мекунам. Омода ҳастам, як ба як, як ба ду, як ба даҳи шумо заъифон биразмам, ҳам дар соҳаи баҳси илмӣ ва ҳам дар майдони набард. Мардум соддалавҳи ғарбро, ки аз ҳилаи шаръии шумоякҳо бехабар ҳастанд, гул заданӣ ҳастед. Кӯлоҳпушиданӣ ҳастед. Вале ин ҳилагариҳоятон дигар намегузаранд, аниқтараш мо патриотҳои асил намегузорем.

Паймони зиддимиллӣ чӣ мехоҳад? (Кӯри Сайидюнус кист?)

Таҷрибаи се даҳсолаи вазъияти Тоҷикистон  нишон медиҳад, ки қувваи бевиҷдон ва хориҷисиришт, ки аз суйӣ таблиғгари кӯри Сайидюнус барин афродаки лаънатӣ бо номи паймону эътилфҳои ба ном миллӣ вале дар асл зиддимиллӣ ҳимоя мешаванд, як мақсад доранд: Ҷанги дохилӣ. Як усул доранд: Куштор. Як маром доранд: давлати асримиёнагии исломӣ дар асоси шариати ғуррои таассубӣ биношуда.

Оппозитсия-шутурговпаланги миллат (Ҷавоб ба сомонаи дурӯғпоши Муҳаммадиқболи Садриддин -«ислоҳ.нет» )

Дар сомонаи балегӯйи ҳалқаҳои ифротии «isloh.net», маводи мамлу аз ғайбат ва таҳқир бо номи «Ҳукумат - аждаҳои миллат» ба чоп расид. Дар саргаҳи ин дарёи ғайбат шахси инфъиолӣ, фирорӣ, даҳшатафкан, пуррӯ, орӣ аз нангу номус ва сустак Муҳаммадиқболи Садриддин меистад, ки аз ҳисоби сармояи ҳангуфти душманони миллат қути лоямут ёфта, ба ҳаромхӯрӣ машғул аст. Зи нопокон мадоред умед,  Ки зангӣ ба шустан нагардад сафед, басо ҳадафманд гуфтааст. Ин гуфта ба М.Садриддин рост меояд. Писаир аршади яке аз аъзои ТТЭ ҲНИ умри бешуури худро сарфи миллаткушӣ ва маҳалгароӣ кард.М.Садриддин, душмани шуурии ин миллат аст. Чанд далле аст, ки М.Садриддинро аз шерозаи ин миллат дур нигоҳ медорад:

Он магасандешањо, он моли туст (дар посух ба матлаби ахири М. Садриддин)

Дар сомонаи нањзатї матлаби яке аз фаъолони љинояткори ТТЭ ЊНИ М.Садриддин тањти унвони «Нишасти сарони ИДМ ҷуз ширкати Пашиняну “ҷипи” Мирзиёев навгонӣ ё паёми дигаре надошт» интишор ёфт. Аз номгузории матлаби мазкур њувайдост, ки нависанда ба њамоишњои сиёсие, ки ба Тољикистон марбутанд ва ба хотири тањкими равобити сиёсию байнидавлатї созмон меёбанд, аслан њассосият дорад.  Оид ба чанд нуќтаи ба ќавли Мавлоно, «магасандеша»-њои М. Садриддин ба таври иљмолї акидаи худро баён менамоем: