Расонаи америкоӣ, ки ҲНИТ-ро ба террор маҳкум карда буд, ақидаашро тағйир надодааст

Рӯсиёҳии ҲНИ дар рад кардани иштироки аъзои ҷоноҷонаш Нахудов, ки бо номи Абусамадов низ машҳур аст дар террори сайёҳони хориҷӣ дар таърихи 29.07.2018с. такроран изҳор гашт. Бобоҷон Қаюмов ҷорчии кӯчабозори назди Балтика,  шахси беурзаву нанг, сафедро сиёҳ пиндошта, мардумро ба бероҳа бурда, мулкро хароб карданист. Шумоён норафиқон ифротгароён, ба шумули Б.Қаюмзод, ки думрави кабирӣ ва дигар разилон мебошед, ба гумроҳӣ хонандаро набаред.

Гоша – савдогари қаллоб ва ҳамнафаси Кабирӣ

Гузоштани тахаллус ва ё кличка на танҳо дар адабиёти бадеӣ, балки дар зиндагии рўзмарра ҳам маъмул аст. Бинобар ин, тавассути кличка ва ё тахаллус ошкор кардани ҳайсияти одамон осонтар аст. Аз ин ҷост, ки адибон, махсусан нависандагон дар асарҳои бадеӣ ва публитсистӣ аз ин ин навъи приёми эҷодӣ истифода мебаранд, то ки тору пуди персонажи онҳо ба хонандагон аён гардад. Ва аммо дар ҳаёти сиёсӣ ва набардҳои иттилоотӣ ҳам ин васила ба сифати абзори мафкуравӣ хидмат мекунад ва рўзноманигорон аз он васеъ истифода мебаранд. Манзури мо дар матлаб як «қаҳрамон»-и бозиҳои сиёсӣ аст бо тахаллуси «Гоша». На, гумон накунед, ки мавриди назари мо ҳунарманди машҳури синамои русӣ Гоша Гутсенко мебошад. Персонаже, ки мо мавриди тасвир қарор дода, тахаллус-кличкаи «Гоша»-ро ба ў нисбат додаем, на ҳунарманди ҳирфаӣ, балки бозигари муқаррарӣ дар саҳнаҳои сиёсӣ мебошад ва ба нохуни пойи синамогари русӣ намеарзад. Лақаб ё кличкаи «Гоша» аз дохили матни фамилияи ў – Гадоев гирифта шудааст, ки бо гадоию гадописандӣ ҳамреша аст. Қаблан аз хонандагон пўзиш мехоҳам, ки чунин лақабро ба ин марди сиёсинамо, вале дар асл, савдогару тоҷири беҳувияту фурсатталаб сазовор донистам.

«Сашкаҳо»- дардисарсози башарият

Аҷиб аст, ки қудратҳои ҷаҳонӣ барои татбиқи манфиатҳои худ ва зери назорат нигоҳ доштани кишварҳои мусулмонӣ ҳамеша аз дин ва бовару эътиқодоти мардум суистифод намуда, мисли занбурўғҳои пас аз борон мазҳабу равияҳои нав ба нав ба вуҷуд меоранд. Чунин бархурд боиси он гардидааст, ки ҳар кадоме аз ин мазҳабу равияҳо даъво пеш меоваранд, ки гўё онҳо ҳақанд ва аз «Исломи ноб» ҳарф мезанананд. Яке аз чунин ҷараёнҳо Салафия ба ҳисоб меравад.

Ақидаҳои Сайидюнус сабабгори густариши терроризманд

Роҳбарону фаъолони ТТЭ ҲНИ ба ғайр аз террористу экстремист будан боз чунон палиду нобакоранд, ки мислаш дар ҷаҳон нест. Зеро он амалҳои манфуру нангинеро, ки наҳзатиҳо зидди ватану миллати худ анҷом медиҳанд, дар ҷаҳон ягон гурўҳу ташкилоти ҳамсонашон ҳатто ба худ раво намебинанд. Масалан, туҳматҳое ки наҳзатиҳо нисбат ба мақомот, Ҳукумат ва давлати Тоҷикистон мебофанду паҳн менамоянд,  ягон неруи мухолиф ва ҳатто ҷинояткори давлатҳои дигар дар ҳаққи ҳукуматҳояшон анҷом намедиҳанд. Яке аз разилтарин нафарони наҳзатӣ Сайидюунус аст, ки ягон фурсату имкониятеро аз даст надода, амалҳои душманонаашро бар зидди Тоҷикистон ҳамоно идома медиҳад. Сайидюнусро аз як тараф хоҷаҳои шиамазҳабаш ва аз тарафи дигар Кабирӣ ҳар дам хала мекунанд, ки қарор наистад ва туҳматбофиашро нисбат ба Тоҷикистон давом диҳад. Вале ин амалҳои вай беҳудаанду бо ин роҳи баду хиёнаткоронааш ба мақсади нопоки худ намерасад. Барои мисол ба матлаби охирине ки ў зери унвони «Мансурҷон Умаров ва маншаи ифротгароӣ» дар сомонаи ифротиаш нашр кардааст, таваҷҷуҳ мекунем.