Матни равон

Дирӯз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳайати роҳбарикунандаи Палатаи ҳисоби Ҷумҳурии Тоҷикистон тағйироти кадрӣ ба амал оварданд.

Мутобиқи моддаи 14-уми Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи Палатаи ҳисоби Ҷумҳурии Тоҷикистон» пешниҳод «Дар бораи аз вазифаи муовини раиси Палатаи ҳисоби Ҷумҳурии Тоҷикистон озод намудани Азимӣ Заъфар Исмоил бо сабаби ба кори дигар гузаштанаш», мутобиқи моддаи 15-уми Қонуни мазкур пешниҳод «Дар бораи аз вазифаи сараудиторони Палатаи ҳисоб озод намудани Аҳмадзода Файзалӣ, Салимзода Собир ва Давроншоҳиён Рамеш» ба Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ирсол карда шуд.

Дар асоси моддаҳои 13-ум ва 14-уми Қонуни мазкур пешниҳодҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи муовини раиси Палатаи ҳисоби Ҷумҳурии Тоҷикистон таъин намудани Аҳмадзода Файзалӣ», «Дар бораи ба вазифаи сараудиторони Палатаи ҳисоб таъин намудани Раҳмонзода Зафар, Файзуллозода Холназар ва Ҳасанзода Аслиддин» барои баррасӣ ба Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии манзур карда шуд.

Комментарии к документальному фильму «Предательство»… Признаюсь, давно не смотрел фильмов, где на документальной основе воссоздана реальная картина тех трагических невзгод, которые привели моё Отечество к гражданской, братоубийственной войне, длившейся около пяти долгих лет и унесшей жизни более 150 тысяч его сыновей и дочерей.

В фильме по неопровержимым доказательствам установлена главенствующая роль Партии исламского возрождения - ТЭО ПИВ (ныне запрещённая в Таджикистане) и её лидеров в предательстве интересов собственной страны и своего народа, отражены   последствия этой трагедии, остающиеся на совести именно этой запрещённой в стране партии фундаменталистского, экстремистского толка, целиком и полностью действующей в интересах одной из зарубежных стран, которая стремится к установлению религиозной, основополагающей  власти в Таджикистане.

В фильме справедливо и достоверно, без эмоций, опираясь на конкретные факты и доказательства, показаны общественно-политические, экономические и трагические для народа социальные условия, при которых происходила в стране гражданская война.

Психологически тонко демонстрируется состояние человека и общества в условиях гражданского противостояния, а также чувства и переживание обычных  людей, потерявших родных, близких, друзей и соседей.

Опираясь на документы того времени, мы видим как сторонники исламского фундаментализма – члены ТЭО ПИВ, ныне запрещённой в Таджикистане,  воспользовавшись идеологией ваххабизма, выполняя задания своих иностранных хозяев, прицельно, по одному  убирали своих идейных врагов – цвет нации, представителей передовой таджикской интеллигенции, толкая мой народ в пропасть, а страну в мрачное средневековье.

В фильме отмечается, что создатели ТЭО ПИВ на словах заявляли о том, что якобы цель создания партии религиозного толка — это социально политическая защита верующих. Однако на деле, это - объединение кучки отщепенцев, финансируемых из-за рубежа,  отражающие интересы и выполняющие задания известной исламской страны, наносящие мощнейший удар по канонам и догмам религии моего народа – исламу суннитского направления, почитающего правовую, всемирно признанную религиозную школу Ханафизма, сформированную ещё в VII  веке.

Партийная элита ТЭО ПИВ по заданию спецслужб известного восточного государства, стремилась к компрометации вероучения Ханафизма, которое на протяжении более двенадцати веков объединяло не только обособленные культурно-правовые основы народов всей Средней Азии, да и не только здесь, но и, что крайне важно, обобщило опыт, передовые идеалы и принципы священного ислама.

В фильме отмечается святость и непоколебимость достижений Ханафитской школы и веры в неё  таджикского народа, а также последователей во всём мире, где с научной точки зрения определяются религиозная сущность суннитов, её лояльность к передовым демократическим и гуманистическим  принципам в исламе. Именно это обстоятельство, по словам Президента страны Эмомали Рахмона, «оказало большое влияние на развитие ислама». Многие мировые богословы считают, что исторически мирное сосуществование народов Средней Азии и толерантное отношение к чужой культуре и языкам,  иным религиям и другим народам достигнуто во многом благодаря гуманизму Ханафитской правовой школы суннитского направления.

Авторы фильма отмечают, что именно это вероучение, сопутствующее моему народу - носителю данной религиозной культуры, помогло с честью пройти нелёгкий путь исторического развития, не потеряв самобытность, в чистоте сохранив помыслы и религиозные обряды для будущих поколений, где напрочь отсутствуют идеи фундаментализма, проповедуемые сторонниками ТЭО ПИВ.

На протяжении всего документального фильма красной нитью проходит мысль о том, что НАША ВЕРА - вера созидательная, направленная на укрепление менталитета таджикского народа и его единства. Она противостоит идеологии политических отщепенцев, пытающихся использовать религиозные каноны в личных или групповых целях, не имеющих ничего общего с нормами и вероучением суннитского толка. Именно такие принципы противостоят попыткам политизации религиозных учений в нашей стране.

Таким образом, резюмируя вышеуказанное, следует отметить, что:

1.  В фильме на конкретных примерах рассказывается о том, кто и в каких целях использовал и стремится использовать священный ислам в преступных антигуманных, антирелигиозных целях, и как для этого псевдополитики идут на предательство интересов страны и собственного народа;

2. В фильме показано, как и какими способами предатели Отечества, используя заблудших граждан, управляли ими, направляя на выполнение заданий своих иностранных хозяев, которые продали душу и предали интересы священного вероучения, нанесли колоссальный материальный и моральный ущерб интересам страны, собственному народу;

3. В фильме чётко раскрыты и показаны ухищрения, используемые предателями Родины и моей религии, перешедшие на сторону врага за «30 сребреников» – последователей ваххабизма, основанном на идеологии исламского фундаментализма. На конкретных примерах демонстрируется пагубность идеологии ваххабизма, приведшей к гражданской войне в стране и унесшей более 150 тысяч жизней моих соотечественников;

4. Фильм о том, почему человек по имени Кабири, не посадивший ни одного дерева, не совершивший ни единого общественно полезного дела, ни дня не занимающийся созидательным трудом, то есть этот тунеядец, располагал таким богатством, которое конфисковано по решению суда. Содержание фильма недвусмысленно отражает то, что одно из исламских государств финансирует партийное руководство ТЭО ПИВ в своих интересах, что все эти богатства приобретены на средства зарубежного спонсора.

Этим объясняется то, каким образом Кабири, белоручка, продавший честь и достоинство, находясь в Европе, не работая,  умудряется кормить не только многочисленную семью и армаду родственников, но и содержать заблудших соотечественников, а также ряд журналистов, обслуживающих его интересы.

5. Фильм без лишней дипломатии и табу рассказывает о том, что финансовые влияния осуществляло и осуществляет известное восточное государство посредством своих спецслужб. Здесь отражена  мысль о том, что именно это государство  в целом, и его спецслужбы в частности, никак не могут успокоиться и смериться с тем, что идеология исламской революции в моей стране, где сильна интеллигенция и особая роль принадлежит женщинам, не проходит. Что сама идея исламской революции чужда нашему светскому обществу;

6. Фильм раскрывает глаза на то, кто друг и кто враг не только таджикскому народу, но и нашему менталитету и религиозному вероучению. Именно наша вера даёт народу  силу и уверенность  - противостоять любым попыткам врага по дестабилизации общественно-политической и экономической обстановки в стране;

7. Фильм характеризует личность Кабири, как жадного конформиста, любящего жить нахлебником, за чужой счёт, как предателя, который для достижения своих целей не брезгует ничем. Здесь показано как Кабири и журналисты, находящиеся у него в услужении,   проводят информационные атаки на общественное сознание наших граждан, спекулируя на теме «пандемия коронавируса», которая сегодня выбрана ими в качестве основного орудия нападения на исполнительную власть в республике. Используя заведомо ложные измышления, клевету и недостоверные данные о распространении CAVID-19, они стремятся вбить клин между населением и исполнительной властью. Однако в этом плане рухнула не только пропагандистская машина самого Кабири, но и, что особо важно, провалились стратегические задачи, поставленные перед ним иностранными спецслужбами на этот период;

8.  В фильме чётко отражена мысль о том, что именно предательство и принятие шиитского вероучения обеспечивают Кабири поддержку со стороны известного восточного государства в лице его спецслужб, щедро финансирующих подрывную деятельность против моей страны. В фильме слышен правдивый рассказ о том, как этот предатель  аморален в делах и поступках. Об этом заявляют   даже самые близкие ему люди, бывшие единомышленники, признающие антигуманность Кабири, подтверждающие его отречение от норм Ханафитского вероучения суннитского направления в исламе;

10. Фильм — это акцент, обращение к тем, кто до сих пор находится в услужении этого агента иностранных спецслужб, но пока ещё не успел запачкать себя кровью и грязью, которыми замаран и пахнет Кабири. Фильм – это обращение к заблудшим, призыв о том, что пока не поздно необходимо возвратиться домой, отказавшись от враждебной деятельности против собственного народа;

11. Фильм о том, что, несмотря на национальную трагедию в нашей стране, братоубийственную войну, унёсшую 150 тысяч человеческих жизней, нанёсшую  огромный экономический ущерб на более чем 10 миллиардов долларов, есть ещё страны, которые пользуются услугами предателей Родины, хотят взять  реванш, не задумываясь о последствиях.

12. Фильм - это очередное напоминание о том, что, благодаря политике национального примирения, объявленной Президентом Таджикистана Эмомали Рахмоном, в стране царят согласие и благополучие, которые нуждаются в активной защите от любых посягательств. Здесь подчёркивается, что мир в нашей республике достигнут неимоверными усилиями. За него мы проливали кровь, потеряв лучших сыновей и дочерей Отечества. Его необходимо беречь как зеницу ока.

13. Фильм о том, что только единство и сплочённость таджикистанцев, всех общественно-политических сил способны противостоять замыслам врагов моей страны по экспорту исламской революции и реализации идей исламского фундаментализма, составляющих основу идеологии и стратегическую цель ТЭО ПИВ.

Учитывая то обстоятельство, что среди наших соотечественников ещё есть немало заблудших и одурманенных граждан, подверженных  чуждой идеологии исламского фундаментализма, хочу обратиться к ним со словами о том, чтобы они вернулись домой к семьям, родным и друзьям. Предательство — это не ваш путь! Это – дорога, которую выбрал Кабири, у которого уже нет обратного пути, поскольку он – предатель. Такие слова произносим мы. Это убеждение его же «коллег», бывших единомышленников и земляков. Об этом знает весь мой народ.

Учитывая своевременность, важность и актуальность проблем, затронутых в этом  документальном фильме, объективность освещаемых здесь тем, а также наличие угроз для национальной безопасности нашей страны, считаю целесообразным перевести этот фильм на английский и другие иностранные языки, чтобы довести до сведения европейской аудитории реальную опасность,  связанную с подрывной деятельностью ТЭО ПИВ и Кабири, находящегося в международном розыске.

Важно довести до европейцев мысль о том, что Кабири и возглавляемая им партия, а также его тесная связь с иностранными спецслужбами, действуют во вред, идут вразрез с интересами стран ЕС с одной стороны, а с другой, представляют угрозу безопасности самих европейцев.

Ардамехр Ашурзода,

старший научный сотрудник НАН РТ  
➡ Источник: https://publizist.ru/blogs/111153/36129/-с

Пистаи бемағз агар лаб во кунад…

Ё посухе ба Мирзои Салимпур

Дӯстам Мирзои Салимпур! Аслан, навиштанро он қадар дӯст намедорам зеро вазифаи ман нест, вале навиштаҳоятро дар робита бо филми «Хиёнат» хондаму кунҷковии касбиам боло гирифт. Дар он бисёр нуқтаҳои ҷолиберо дарёфтам. Ва тасмим гирифтам ба худат муроҷиат кунам.

Барои мо равоншиносон матраҳ аст, ки дар лаҳзаҳои истисноӣ, таҳти таассуроти воқеа ё рӯйдоди мушаххас, инсон ғайриихтиёр баъзе паҳлуҳои хислат, рӯҳия ва мушкилиҳои равонии хешро барои атрофиён фош месозад, ки дар дигар лаҳзаҳои ҳаётӣ метавонист онҳоро пинҳон дорад. Ин омил боис шудааст, ки ту таҳти таассуроти сахте аз зарбаи нишонрас, саросемавор ба ҳимояи худ шитофтаӣ. Талош баҳри сафед кардани хеш, туро ҷониби иштибоҳи сахте бурдааст, зеро бидуни дарки ҳиссиёти лаҳзаина ҷавҳари аслии рӯҳӣ-равонии худу ҳамфикронатро  ифшо кардаӣ:

 

1. Ин далели аз ҳама асосист ва таҳрикдиҳанда ба иншои навиштаҳоят. Ту қойил шудаӣ, ки  бародарат Илҳом Салимов «аз нигоҳи равонӣ нуқс дорад, ва ҳар коре фармоянд мекунад». Бемор (патсиент)-и мо Илҳом Салимов нест, мо бо ӯ кор надорем.  Худат таъкид мекунӣ, ки бародарат мушкилоти равонӣ дорад. Вале шояд надонӣ, ки аз назари тиббӣ-равонӣ, агар дар хонадон як нафар гирифтори ин беморӣ бошад, пас дигар аъзои оила низ наметавонанд аз он орӣ бошанд.

 

Дар ин маврид, худу бародарат дар оила танҳо нестед. Худат шаҳодат медиҳӣ, ки маризӣ дар хонадонатон ирсист. Рӯ меорем ба навиштаат: «Бобои ман раиси колхоз ва Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ буд. Падари ман солҳо раиси совхоз ва муовини аввали раиси ноҳияи Ҳисор буд. Ҳарду дар ободонии он диёр саҳми беназир доранд. Он қадар сохтанду обод карданд, ки…  Падари ман номашро барои он иваз кард, ки намехост ҳамноми Сангак Сафаров бошад…». Оё инсони саломат метавонад номи бо ҳазор заҳмат   шуҳратёр кардаашро ба хотири каси дигар иваз кунад? Не! Яқинан чунин инсон мариз аст. Нуқси равонӣ дорад. Девона аст. Чунки бо иваз кардани ном ӯ гузаштаи худро – «раиси совхоз, муовини аввал, саҳми худро дар ободонию ғайра» хати батлон кашидааст. Барои чӣ?

Барои он, ки дар лаҳзаҳои пирӣ, зери таъсири андешаю ақидаҳои хурофотиву ифротие қарор гирифт, ки ҷаҳолату босмачигариро мепарастанд. Агар мағз солим мебуд, душмани донишу мактабу маърифат, Фузайлмахсуми босмачӣ ва қотили муаллимаҳои Рашт васф намешуд, ки: «касест, дар вақташ мардона барои озодии Ватанаш аз юғи русҳо мубориза бурд». Кадом юғ? «Юғе», ки бобоятро Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ ва падаратро то ба муовинии раиси ноҳия расонид? Ҳаққо, ки «мағз агар тира шавад, ҷаҳл бар ӯ чира шавад».

Бобоят қаҳрамон, падарат коммунист, худи ту Салимпур босмачӣ! Аҷаб! Магар Фузайлмахсум барои барқарор кардани тахти амирони манғитӣ тоҷиккушӣ надошт? Чун об рӯшан аст, ки босмачиҳои баччабоз агар ғолиб мебаромаданд, Тоҷикистон имрӯз намебуд. Бобои қаҳрамону падари раисат намебуданд, худат намебудӣ. Айнӣ ва Бобоҷон Ғафуровро варақ зан! Ё аз онҳо бештар медонӣ? Магар симои ҳақиқии босмачиҳоро касе аз онҳо беҳтар кушодааст?

2. Салимпур, ту дар ин навишта ифшо сохтаӣ, ки дар палатаи беморони рӯҳӣ танҳо нестӣ. Менависӣ, ки: «Чанд сол пеш, ёдамон ҳаст, ки як бародари мушкили равонӣ доштаи Муҳиддин Кабириро ба зиддаш истифода бурда, ҳатто мусоҳибаашро дар матбуот нашр карданд».

Ҳай  боракалло! Қасам мехӯрам, ки намедонистам дар авлоди Кабирӣ низ бемории рӯҳӣ реша доштааст. Яъне ин оила низ аз нигоҳи ирсӣ кафолат надорад, ки ҷунун ё девонагӣ ба дигар узвҳои он, аз ҷумла, худи Кабирӣ бетаъсир мондааст.

3. Девонагии  Шарофиддин Гадоев, дигар ҳамдасту ҳамақидаи туву Кабириро натанҳо дар Тоҷикистон, ҳатто дар Аврупо ҳам медонанд, ки ҳоҷат ба шарҳаш нест.

4. Дар ин рӯйхат агар шарики собиқи ин гурӯҳ, марҳум Умаралӣ Қувватовро, ки чандин дафъа дар беморхонаи рӯҳӣ муолиҷа шуда буд, зам кунем, ба кадом натиҷа мерасем? Натиҷа якест: эй вой бар гурӯҳаки ба ном мухолиф. Дилам ба миллати тоҷик месӯзад, ки имрӯз дар Аврупо чанд ҷунунзадае ҳамроҳ бо ду майзадаю як нашъаманд онро муаррифӣ карданӣ мешаванд.

5. Салимпур, ростӣ ба ту раҳмам меояд. Хафа нашав, аз ман малол мабош. Лекин худро журналисти шинохта тарошӣ ҳам, дарк накардаӣ, ки ин филм муқобили туву дигар бечораҳои аз нигоҳи равонӣ маризу ҳамдастат нест. Магар як давлат бо ду-се девона сар ба сар мешавад? Барои ин филмбардорон туву Кабирӣ кӣ ҳастед? Ҳеҷ кас! Шумо як бечора, бозичаед дар дасти дигарон. Ва ин филм маҳз ба онҳо нигаронида шудааст, ба кишварҳои бузурге, ки шуморо лӯхтак кардаанд. Ва мехоҳанд Тоҷикистони мустақили моро туъмаи манфиатҳои худ созанд. Ором бош! Дар ин майдон туву кабириҳоят  ба мӯрчае баробаред, ки аз ду-се метр он тарафтар ба назар намерасад. Бо мӯрчаҳо касеро кор нест.

6. Филмбардорон, хоҳ аз «Тоҷикфилм»-анд хоҳ аз ҷойи дигар, онҳо кори худ, вазифаи худро иҷро кардаанд.

Вале ман аз дигар ҷиҳат ҳайронам. Дар як филми сесоата ту танҳо он лаҳзаеро мебинӣ, ки кирдорҳои худат ифшо шудааст. Аммо чаро дар бораи он ҳақиқате, ки собиқ аъзоёни сатҳи роҳбарии ташкилоти террористии ҲНИ Айёмиддин Сатторов, Эшони Қиёмиддин, Зарафо Раҳмонӣ ва даҳҳо шоҳидони воқеии дигар нисбат ба кирдору ҷиноятҳои наҳзат мегӯянд, хомӯшӣ ихтиёр кардӣ? Чаро он қатлу ваҳшигариҳо, ба ҷои шир макидани хуни модари тавассути қотилони наҳзатӣ кушташударо аз тарафи тифлаки маъсум намебинию наменависӣ?

7.  Салимпур, маълум, ки дар синну сол аз ман хурдӣ ё калон, вале дар фаҳмиш заиф ҳастӣ. Ин филмро ман аз се канали Тоҷикистон, бо фосила, пай дар пай тамошо кардам. Бори дигар ба ту хотиррасон карданиам, малол нашав, асабонӣ набош, фоида надорад. Гаштаву баргашта ба ту мегӯям: ин филм ба туву Кабириву Гадову Сақо рабти ҷиддӣ надорад. Ба шахсияти ту додарат, фарзанди падарат ҷавоб додааст, ба Кабирӣ ҷанозаи модарашу беморхонаи сироятиву ҳазор далели дигар.  Бас аст. Дар ин дунё ману туро дигар кӣ беҳтару хубтар  медонад. Рӯканиву мӯканиҳоят суд намебахшанд. Об аз сар гузашт.

Мантиқи филм – марбут ба мавзӯи фурухтани Ватани аҷдодӣ аст. Мавзӯи филм фош кардани раванди иртиҷоии байналмилалие аст, ки намехоҳад ТОҶИК, ТОҶИКИСТОН вуҷуд дошта бошад. Оне, ки ту худро рӯзноманигори озод мегӯӣ, оне, ки тавре додарат мегӯяд, ки фарзандони ту забони модариашонро намедонанд, худат тасдиқ мекунӣ, ки авлоди ту ва авлоди Кабирӣ воқеан касали рӯҳӣ доред, шояд воқеият дошта бошад.  Авлоди Гадоев Шарофиддин бошад, ба тарзи ҳуҷҷатӣ бемори рӯҳӣ мебошанд. Рӯҳ чӣ ҳаст? Рӯҳ амали инсон аст. Бо таъкид иброз медорам, инҳо муҳим нестанд. Ин гапҳо дар филм нест. Худатон иқрор шудед ва ин сирри тиббии оилавиатонро акнун дар тамоми дунё ифшо кардед. Ман чизи дигарро гуфтаниам, шумо дар Тоҷикистон, дар Ватанатон камбудӣ мекобед. Дидед, дар як оилаҳои худатон чӣ қадар камбудӣ ҳаст. Ҷомеа ҳам ҳамин аст,  додар.

Шумову  кабириҳову кузовҳову садриддиновҳову истаравшаниҳо чанд овҳои дигар як боди фалак, як хаси таги дег, як қалами шикаста, як оҳи бефоидаи бадномии авлодатон ҳастед. Каси дигаре нестед. Додаратон шумоҳоро дуруст баҳо додааст. Ин танҳо хислатномаи ту нест. Ин хислатномаи Кабириву ҳамаи шумо аст. Аз таҳлилу таърихдониву хулосабарориву шеваи гуфтору ҷумлабандиву рафторатон маълум аст. Ин айби шумо ҳам нест. Шуморо кофтанд, ёфтанд, интихоб карданд. Ба шумоҳо луқма мепартоянд, шумо давидаву парида онро мечаред, тавре худатон фармудед, 15-20-то гӯё мақола менависед. Навиштан бигиред. Навиштан гиред. Лекин заминеро, ки дар он модар шуморо таваллуд кардааст, фаромӯш накунед. Замине, ки падаратонро дар оғӯшаш гирифтааст, фаромӯш накунед. Ин Замин ҳам интизори шумоҳо аст...

Ман намехостам шуморо малол кунам. Аммо чӣ илоҷ? Воқеияти зиндагӣ ҳамин аст.

 

Шарипов Нуралӣ Абдуллоевич,

директори Маркази бемориҳои рӯҳии

Вазорати тандурустии Тоҷикистон

 

Пистаи бемағз агар лаб во кунад…

Ё посухе ба Мирзои Салимпур

Дӯстам Мирзои Салимпур! Аслан, навиштанро он қадар дӯст намедорам зеро вазифаи ман нест, вале навиштаҳоятро дар робита бо филми «Хиёнат» хондаму кунҷковии касбиам боло гирифт. Дар он бисёр нуқтаҳои ҷолиберо дарёфтам. Ва тасмим гирифтам ба худат муроҷиат кунам.

Барои мо равоншиносон матраҳ аст, ки дар лаҳзаҳои истисноӣ, таҳти таассуроти воқеа ё рӯйдоди мушаххас, инсон ғайриихтиёр баъзе паҳлуҳои хислат, рӯҳия ва мушкилиҳои равонии хешро барои атрофиён фош месозад, ки дар дигар лаҳзаҳои ҳаётӣ метавонист онҳоро пинҳон дорад. Ин омил боис шудааст, ки ту таҳти таассуроти сахте аз зарбаи нишонрас, саросемавор ба ҳимояи худ шитофтаӣ. Талош баҳри сафед кардани хеш, туро ҷониби иштибоҳи сахте бурдааст, зеро бидуни дарки ҳиссиёти лаҳзаина ҷавҳари аслии рӯҳӣ-равонии худу ҳамфикронатро  ифшо кардаӣ:

 

1. Ин далели аз ҳама асосист ва таҳрикдиҳанда ба иншои навиштаҳоят. Ту қойил шудаӣ, ки  бародарат Илҳом Салимов «аз нигоҳи равонӣ нуқс дорад, ва ҳар коре фармоянд мекунад». Бемор (патсиент)-и мо Илҳом Салимов нест, мо бо ӯ кор надорем.  Худат таъкид мекунӣ, ки бародарат мушкилоти равонӣ дорад. Вале шояд надонӣ, ки аз назари тиббӣ-равонӣ, агар дар хонадон як нафар гирифтори ин беморӣ бошад, пас дигар аъзои оила низ наметавонанд аз он орӣ бошанд.

 

Дар ин маврид, худу бародарат дар оила танҳо нестед. Худат шаҳодат медиҳӣ, ки маризӣ дар хонадонатон ирсист. Рӯ меорем ба навиштаат: «Бобои ман раиси колхоз ва Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ буд. Падари ман солҳо раиси совхоз ва муовини аввали раиси ноҳияи Ҳисор буд. Ҳарду дар ободонии он диёр саҳми беназир доранд. Он қадар сохтанду обод карданд, ки…  Падари ман номашро барои он иваз кард, ки намехост ҳамноми Сангак Сафаров бошад…». Оё инсони саломат метавонад номи бо ҳазор заҳмат   шуҳратёр кардаашро ба хотири каси дигар иваз кунад? Не! Яқинан чунин инсон мариз аст. Нуқси равонӣ дорад. Девона аст. Чунки бо иваз кардани ном ӯ гузаштаи худро – «раиси совхоз, муовини аввал, саҳми худро дар ободонию ғайра» хати батлон кашидааст. Барои чӣ?

Барои он, ки дар лаҳзаҳои пирӣ, зери таъсири андешаю ақидаҳои хурофотиву ифротие қарор гирифт, ки ҷаҳолату босмачигариро мепарастанд. Агар мағз солим мебуд, душмани донишу мактабу маърифат, Фузайлмахсуми босмачӣ ва қотили муаллимаҳои Рашт васф намешуд, ки: «касест, дар вақташ мардона барои озодии Ватанаш аз юғи русҳо мубориза бурд». Кадом юғ? «Юғе», ки бобоятро Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ ва падаратро то ба муовинии раиси ноҳия расонид? Ҳаққо, ки «мағз агар тира шавад, ҷаҳл бар ӯ чира шавад».

Бобоят қаҳрамон, падарат коммунист, худи ту Салимпур босмачӣ! Аҷаб! Магар Фузайлмахсум барои барқарор кардани тахти амирони манғитӣ тоҷиккушӣ надошт? Чун об рӯшан аст, ки босмачиҳои баччабоз агар ғолиб мебаромаданд, Тоҷикистон имрӯз намебуд. Бобои қаҳрамону падари раисат намебуданд, худат намебудӣ. Айнӣ ва Бобоҷон Ғафуровро варақ зан! Ё аз онҳо бештар медонӣ? Магар симои ҳақиқии босмачиҳоро касе аз онҳо беҳтар кушодааст?

2. Салимпур, ту дар ин навишта ифшо сохтаӣ, ки дар палатаи беморони рӯҳӣ танҳо нестӣ. Менависӣ, ки: «Чанд сол пеш, ёдамон ҳаст, ки як бародари мушкили равонӣ доштаи Муҳиддин Кабириро ба зиддаш истифода бурда, ҳатто мусоҳибаашро дар матбуот нашр карданд».

Ҳай  боракалло! Қасам мехӯрам, ки намедонистам дар авлоди Кабирӣ низ бемории рӯҳӣ реша доштааст. Яъне ин оила низ аз нигоҳи ирсӣ кафолат надорад, ки ҷунун ё девонагӣ ба дигар узвҳои он, аз ҷумла, худи Кабирӣ бетаъсир мондааст.

3. Девонагии  Шарофиддин Гадоев, дигар ҳамдасту ҳамақидаи туву Кабириро натанҳо дар Тоҷикистон, ҳатто дар Аврупо ҳам медонанд, ки ҳоҷат ба шарҳаш нест.

4. Дар ин рӯйхат агар шарики собиқи ин гурӯҳ, марҳум Умаралӣ Қувватовро, ки чандин дафъа дар беморхонаи рӯҳӣ муолиҷа шуда буд, зам кунем, ба кадом натиҷа мерасем? Натиҷа якест: эй вой бар гурӯҳаки ба ном мухолиф. Дилам ба миллати тоҷик месӯзад, ки имрӯз дар Аврупо чанд ҷунунзадае ҳамроҳ бо ду майзадаю як нашъаманд онро муаррифӣ карданӣ мешаванд.

5. Салимпур, ростӣ ба ту раҳмам меояд. Хафа нашав, аз ман малол мабош. Лекин худро журналисти шинохта тарошӣ ҳам, дарк накардаӣ, ки ин филм муқобили туву дигар бечораҳои аз нигоҳи равонӣ маризу ҳамдастат нест. Магар як давлат бо ду-се девона сар ба сар мешавад? Барои ин филмбардорон туву Кабирӣ кӣ ҳастед? Ҳеҷ кас! Шумо як бечора, бозичаед дар дасти дигарон. Ва ин филм маҳз ба онҳо нигаронида шудааст, ба кишварҳои бузурге, ки шуморо лӯхтак кардаанд. Ва мехоҳанд Тоҷикистони мустақили моро туъмаи манфиатҳои худ созанд. Ором бош! Дар ин майдон туву кабириҳоят  ба мӯрчае баробаред, ки аз ду-се метр он тарафтар ба назар намерасад. Бо мӯрчаҳо касеро кор нест.

6. Филмбардорон, хоҳ аз «Тоҷикфилм»-анд хоҳ аз ҷойи дигар, онҳо кори худ, вазифаи худро иҷро кардаанд.

Вале ман аз дигар ҷиҳат ҳайронам. Дар як филми сесоата ту танҳо он лаҳзаеро мебинӣ, ки кирдорҳои худат ифшо шудааст. Аммо чаро дар бораи он ҳақиқате, ки собиқ аъзоёни сатҳи роҳбарии ташкилоти террористии ҲНИ Айёмиддин Сатторов, Эшони Қиёмиддин, Зарафо Раҳмонӣ ва даҳҳо шоҳидони воқеии дигар нисбат ба кирдору ҷиноятҳои наҳзат мегӯянд, хомӯшӣ ихтиёр кардӣ? Чаро он қатлу ваҳшигариҳо, ба ҷои шир макидани хуни модари тавассути қотилони наҳзатӣ кушташударо аз тарафи тифлаки маъсум намебинию наменависӣ?

7.  Салимпур, маълум, ки дар синну сол аз ман хурдӣ ё калон, вале дар фаҳмиш заиф ҳастӣ. Ин филмро ман аз се канали Тоҷикистон, бо фосила, пай дар пай тамошо кардам. Бори дигар ба ту хотиррасон карданиам, малол нашав, асабонӣ набош, фоида надорад. Гаштаву баргашта ба ту мегӯям: ин филм ба туву Кабириву Гадову Сақо рабти ҷиддӣ надорад. Ба шахсияти ту додарат, фарзанди падарат ҷавоб додааст, ба Кабирӣ ҷанозаи модарашу беморхонаи сироятиву ҳазор далели дигар.  Бас аст. Дар ин дунё ману туро дигар кӣ беҳтару хубтар  медонад. Рӯканиву мӯканиҳоят суд намебахшанд. Об аз сар гузашт.

Мантиқи филм – марбут ба мавзӯи фурухтани Ватани аҷдодӣ аст. Мавзӯи филм фош кардани раванди иртиҷоии байналмилалие аст, ки намехоҳад ТОҶИК, ТОҶИКИСТОН вуҷуд дошта бошад. Оне, ки ту худро рӯзноманигори озод мегӯӣ, оне, ки тавре додарат мегӯяд, ки фарзандони ту забони модариашонро намедонанд, худат тасдиқ мекунӣ, ки авлоди ту ва авлоди Кабирӣ воқеан касали рӯҳӣ доред, шояд воқеият дошта бошад.  Авлоди Гадоев Шарофиддин бошад, ба тарзи ҳуҷҷатӣ бемори рӯҳӣ мебошанд. Рӯҳ чӣ ҳаст? Рӯҳ амали инсон аст. Бо таъкид иброз медорам, инҳо муҳим нестанд. Ин гапҳо дар филм нест. Худатон иқрор шудед ва ин сирри тиббии оилавиатонро акнун дар тамоми дунё ифшо кардед. Ман чизи дигарро гуфтаниам, шумо дар Тоҷикистон, дар Ватанатон камбудӣ мекобед. Дидед, дар як оилаҳои худатон чӣ қадар камбудӣ ҳаст. Ҷомеа ҳам ҳамин аст,  додар.

Шумову  кабириҳову кузовҳову садриддиновҳову истаравшаниҳо чанд овҳои дигар як боди фалак, як хаси таги дег, як қалами шикаста, як оҳи бефоидаи бадномии авлодатон ҳастед. Каси дигаре нестед. Додаратон шумоҳоро дуруст баҳо додааст. Ин танҳо хислатномаи ту нест. Ин хислатномаи Кабириву ҳамаи шумо аст. Аз таҳлилу таърихдониву хулосабарориву шеваи гуфтору ҷумлабандиву рафторатон маълум аст. Ин айби шумо ҳам нест. Шуморо кофтанд, ёфтанд, интихоб карданд. Ба шумоҳо луқма мепартоянд, шумо давидаву парида онро мечаред, тавре худатон фармудед, 15-20-то гӯё мақола менависед. Навиштан бигиред. Навиштан гиред. Лекин заминеро, ки дар он модар шуморо таваллуд кардааст, фаромӯш накунед. Замине, ки падаратонро дар оғӯшаш гирифтааст, фаромӯш накунед. Ин Замин ҳам интизори шумоҳо аст...

Ман намехостам шуморо малол кунам. Аммо чӣ илоҷ? Воқеияти зиндагӣ ҳамин аст.

 

Шарипов Нуралӣ Абдуллоевич,

директори Маркази бемориҳои рӯҳии

Вазорати тандурустии Тоҷикистон

 

Наворо аз инҷо бинед:

https://www.youtube.com/watch?v=XN8bKEXkoDM

Сомонаҳои расмӣ



Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон


МИҲД вилояти Суғд


АМИТ "Ховар"

МУРОҶИАТ БА РАИС!

+992300000018

+992300000018

Эълонҳо

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

Диққат! Озмун!

Диққат! Озмун!

Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Гулистон барои ишғоли мансабҳои холии маъмурии хизмати давлатӣ озмун эълон...

25 Апр 2022

Диққат! Озмун!

Диққат! Озмун!

Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Гулистон ба мансабҳои холии маъмурии хизмати давлатӣ озмун эълон менамояд ...

04 Ноя 2021

Боздошти гурӯҳи қочоқчиёни маводи мухаддир / Ахбори Точикистон

Боздошти гурӯҳи қочоқчиёни маводи мухаддир / Ахбори Точикистон   https://youtu.be/ZH0ryjEAOyE

28 Ноя 2019

ДИҚҚАТ, ОЗМУН!

МАҚОМОТИ ИҶРОИЯИ ҲОКИМИЯТИ ДАВЛАТИИ ШАҲРИ ГУЛИСТОН барои ишғоли мансабҳои холии маъмурии хизмати давлатӣ озмун эълон менамояд: Дастгоҳи...

30 Сен 2019

Муроҷиат намоед!

ТЕЛЕФОНИ БОВАРӢ ДАР МИҲД Ба маълумоти сокинони шаҳру шаҳракҳо расонида мешавад, дар мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии...

29 Авг 2018

Мо дар Фейсбук

Ташрифкунандагон


mod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_counter
mod_vvisit_counterИмрӯз:2427
mod_vvisit_counterРӯзи гузашта:3186
mod_vvisit_counterҲамин ҳафта:14607
mod_vvisit_counterҲафтаи гузашта:15476
mod_vvisit_counterҲамин моҳ:48206
mod_vvisit_counterМоҳи гузашта:102075
mod_vvisit_counterҲамагӣ:7690126

Райъпурсӣ

Сомона чи хел аст?