ҶАЛАСАИ ҲИСОБОТИИ ФАЪОЛОН

Дар толори калони мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр ҷаласаи фаъолони шаҳри Гулистон бо иштироки  муовини Раиси шаҳр, роҳбари дастгоҳи Раиси шаҳр, мудирони шуъбаҳо ва бахшҳои мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳр, роҳбарони воҳидҳои сохтории шаҳр, роҳбарони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, комиссариати ҳарбӣ, раёсати молия, нозироти андоз, роҳбарони корхона, ташкилоту муассисаҳо, раисони ҷамоати шаҳракҳо, раисони маҳаллаҳо, намояндагон ва фаъолони дигари соҳаҳои хоҷагии халқ баргузор гардид.

Ҷаласаро иҷрокунандаи вазифаи Раиси шаҳри Гулистон Фирдавс Шарифзода ҳусни ифтитоҳ бахшид. Роҷеъ ба фаъолияти соҳаҳои хоҷагии халқи шаҳр дар соли 2018 муовини Раиси шаҳри Гулистон Ғайрат Оқилзода маърӯза намуд. Дар маърӯза дастовардҳо ва нишондиҳандаҳои тамоми соҳаҳо мавриди таҳлилу баррасӣ қарор гирифта шуд. Аз ҷумла, зикр гардид, ки давоми соли 2018 ба қисми даромади буҷети давлатӣ 144,9 миллион сомонӣ маблағҳои андозу пардохтҳо ворид гашт. Нақшаи даромади буҷети шаҳрӣ 111,6 фоиз иҷро шуд. Дар ин давра иҷрои нақшаи андози иҷтимоӣ бо дарназардошти  хароҷот 100 фисад иҷро гашт.

(Ответ миссионеру прозелиту по кличке косой Саидюнус)

Нецензурные слова в адрес косого Юнуса уместно потому что он авантюрист по натуре и жулик по природе. Этому есть ряд причин и вполне закономерных. Ибо каждое действие, равно оказанному ему противодействию.

Писарандари дурӯғгӯён - Муҳаммадиқболи Садриддин (Ҷавоб ва даъвати Баҳодур Саидов ба М.Садриддин: Тарс бузургтарин гуноҳ аст)

Соати 12:45-и 08-уми декабри соли 2018, дар сомонаи вафодораш Муҳаммадиқболи Садриддин аз гуфтаҳои банда Баҳодур Саидов, ки дар Олмон мебошам ва ба кӯри Юнус хуб маълум аст, иқтибос овардааст, ки  «ба ҳукумати Тоҷикистон маълум шуд, ки дигар мардуми ба дод омадаро наметавон аз ҳабсу зиндон тарсонд. Ин дафъа тавассути бо ном коршиноси сиёсӣ, Баҳодур Саидов таҳдид мекунад, ҳар кӣ дар тазоҳурот ширкат мекунад, террор мешавад. Диққат кунед ба ин сухани Баҳодур Саидов: “Мақсад аз роҳпаймоӣ чизи дигар аст. Дар ин роҳпаймоӣ наҳзатиёни ифротӣ нақша доранд, ба нооромӣ ва террор даст бизананд ва гуноҳи содиркардашонро ба ҷониби ҳукумат вогузор намоянд…”. Бале, ман Баҳодур Саидов, як тоҷики миёнаомориам, ватандӯстам,  оромиши миллатам ва ҳукфармоии фазои сулҳу суботро чун гавҳараки чашм зарур медонам, бо воситаҳои машруъ ҳифз менамоям,  давлатамро дӯст медорам. Ҳадафи шумо ифротиҳо, ки дар дили Аврупо ошӯб  ташкил карданӣ ҳастед, аз наздик мушоҳида мекунам. Омода ҳастам, як ба як, як ба ду, як ба даҳи шумо заъифон биразмам, ҳам дар соҳаи баҳси илмӣ ва ҳам дар майдони набард. Мардум соддалавҳи ғарбро, ки аз ҳилаи шаръии шумоякҳо бехабар ҳастанд, гул заданӣ ҳастед. Кӯлоҳпушиданӣ ҳастед. Вале ин ҳилагариҳоятон дигар намегузаранд, аниқтараш мо патриотҳои асил намегузорем.

Паймони зиддимиллӣ чӣ мехоҳад? (Кӯри Сайидюнус кист?)

Таҷрибаи се даҳсолаи вазъияти Тоҷикистон  нишон медиҳад, ки қувваи бевиҷдон ва хориҷисиришт, ки аз суйӣ таблиғгари кӯри Сайидюнус барин афродаки лаънатӣ бо номи паймону эътилфҳои ба ном миллӣ вале дар асл зиддимиллӣ ҳимоя мешаванд, як мақсад доранд: Ҷанги дохилӣ. Як усул доранд: Куштор. Як маром доранд: давлати асримиёнагии исломӣ дар асоси шариати ғуррои таассубӣ биношуда.