Муҳтарам гулистониён!
Боз иди мубораку файзбахши баҳор ва ҷашни қадимтарину зеботарини аҷдодӣ – Наврӯзи оламафрӯз ба сарзамини соҳибистиқлоли мо қадами ҳаётофарини худро мегузорад. Ба ин муносибат ҳар яки Шумо ва дар симои Шумо кулли сокинони шаҳру шаҳракҳои Гулистонро бо самимияти хоса таҳният гуфта, барои ҳамагон офиятмандиву тандурустӣ, саодатмандиву сарсабзӣ, сулҳу амонӣ ва баракату файзи наврӯзиро орзу менамоям.
Наврӯз барои миллати мо чун соли нави аҷдодӣ ва иди баҳор арзиши бузург дошта, боиси ифтихору сарбаландии ҳар як фарди ватандӯс-ти Тоҷикистон мебошад. Дар ҳама давру замон мардуми соҳибтамаддуни тоҷик иди Наврӯзро дар баробари дигар халқҳои ориёӣ аз аҳди Ҷамшед истиқбол менамуд ва ин иди бузургтарини миллӣ бо ифтихори беандоза ва шукӯҳу ҷалоли хосса таҷлил мегардид. Ҷашни Наврӯз, махсусан, дар аҳди Сомониён чун дақиқтарин шинохти гардиши офтоб, баробарии шабу рӯз, дарки тағйирёбии авзои табиат, фарорасии фасли баҳору айёми шукуфоӣ ва посдории инсону табиат мақому мартабаи баланд ёфт.