Хари Исо гараш ба Макка баранд,
Чун биёяд, ҳанӯз хар бошад.
Бегумон пас аз воқеоти рӯзҳои 28-ум ва 29-уми апрел дар сарҳади Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Қирғизистон воқеъ дар минтақаи шаҳри Исфара ва вилояти Ботканди кишвари ҳамсоя, ки иттифоқ афтод бори дигар собит намуд ҳанӯз оини ҳамсоядорӣ, дар аҳду вафо будан, ҷавонмардӣ ва ҳадди инсониро наомӯхтаанд.
Дар тӯли чанд соли охир борҳо ва борҳо онҳо ба ин амали нагини аҳдшиканӣ даст мезананд. Мардуми тоҷик бо оини ростин, ҷавонмардӣ ва аҳди вафову ҳамсоядорӣ ҳамеша хоҳони сулҳу субот буданд ҳастанд ва мемонанд. Гарчанде ки дар тӯли даргириҳои солҳои охир чандин нафар фарзандони шуҷоъву далери он аз тири муғризонаи ҳамсоягони бенангу ор ба ҳалокат расиданд.