Нигаҳдорандаи ҳар ҷомеа, бақои ҳар миллат, идомадиҳандаи насли инсонӣ бешубҳа, ин кўдаконанд. Ғамхориву мехрубонӣ дар ҳаққи кўдакон, ин худ меҳрубонӣ ба давлату давлатдорӣ мебошад. Ҳамин аст, ки тибқи анъана ҳар сол рўзи якуми июн дар аксари кишварҳои ҷаҳон, аз ҷумла Тоҷикистон, ҳамчун Рўзи байналмилалии ҳифзи кўдакон арҷгузорӣ мешавад. Солҳост, ки ин рўз миёни мардуми мо низ чун аз рўзҳои муҳим маҳбубият дорад.
Рўзи байналмилалии ҳифзи кўдакон 67 сол муқаддам бо қарори Анҷумани Шўрои федератсияи байналмилалии демократии занон таъсис ёфта, бори аввал соли 1950 дар даҳҳо кишвари дунё таҷлили худро ёфта буд. Ин сана ба мо – калонсолон ҳамеша ҳушдор медиҳад, ки масъулияти саломатӣ, тарбияи маънавии кўдакону наврасон, фароҳам овардани шароити мусоиди таълиму тарбияи онҳо дар мактаб ва оила, инкишофи эҷодиёти бачагон ва тайёр намудани онҳо ба зиндагии оянда ба дўши мост.