Бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ, соҳибихтиёрии Тоҷикистон мо имкон пайдо кардем, ки бо кору пайкори абармардони илму адаб, таъриху фарҳанги оламшумули гузаштаи худ эҳтирому сипосмандии воҷиб гузорем ва номашонро зинда нигоҳ дорем. Хушбахтона, дар садри онҳо устод Абубабдуллоҳ Рўдакӣ қарор дорад.
Бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳанўз моҳи майи соли 2002 ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи рўзҳои ид» илова ворид гардид, ки 22-юми сентябр дар саросари кишвар ҳамасола чун Рўзи Рўдакӣ, ҳамчун ҷашни фархундаи назми кўҳан, мероси адабию илмӣ, фаннӣ ва ахлоқии беш аз ҳазорсолаи мо, чун рўзи ифтихор аз камолоти тамаддуни миллӣ, худшиносӣ ва худогоҳии таърихӣ таҷлил ва арҷгузорӣ мегардад. Соли 2008 дар ҷашнвораи 1150-солагии устод Рўдакӣ Президенти кишвар воқеъбинона таъкид намуда буданд, ки дар аҳди Сомониён ва ибтидои асри 11 беш аз 120 суханвар таҳти раҳнамоии устод Рўдакӣ ва андешаҳои волои ў истиқлолияти воқеии забон ва фарҳанги моро ба таври ҷовидонӣ поягузорӣ намудаанд.